Blok zincirinin, kripto paralarda kullanılmadan evvel bilgisayarda, özellikle de veri yapılarında ve kriptografide karşımıza çıktığını söyleyebiliriz. Blok zincirin en ilkel biçimi ise daha çok Merkle ağacı olarak tanınan karma ağaçtır. Ralph Merkle tarafından 1979 senesinde, bu veri yapısının patenti alınmıştır. Ayrıca, bilgisayar sistemlerinde veri doğrulama amacıyla kullanıldığını da belirtmek isteriz. Kısaca bahsedecek olursak bu sistem, bir bilgisayar ağında (iki bilgisayardan oluşmalıdır) hem verilerin doğrulanması hem de transferi sırasında mevcut olan hiçbir şeyin değiştirilmediğinden emin olmak için kullanılmalıdır. Bununla birlikte, yanlış olan verilerin gönderilmesini de engellemektedir.
Blok zincirinin asıl amacı, paylaşılmış olan verilerin bütünlüğünün korunması ve de doğrulanmasıdır. 1991 yılında Merkle ağacı, her biri bir öncekine bağlı olan bir dizi veri kaydından oluşan güvenli blok zinciri oluşturmak için kullanılmıştır. Zincirdeki en yeni kayıt zincirde yer alan önceki verileri de içermekteydi. İşte, bu şekilde blok zinciri oluşturulduğunu belirtmek isteriz.
2008 yılında Satoshi Nakamoto, blok zinciri veri tabanını tasarlayan ilk kişidir. Bu veri tabanının çok önemli özellikleri bulunmaktadır. O özellikler şunlardır:
Öncelikle bu veri tabanının güvenli bir veri alışverişi geçmişi içereceğini belirtmek isteriz.
Ardından bu veri tabanı, hem zaman değişimini doğrulamak hem de kaydetmek için iki bilgisayar arası olan bir ağdan faydalanacaktır.
Son olarak ise bu veri tabanı, hiçbir şekilde merkezi bir otorite olmadan kolayca otonom şekilde yönetilebilecektir.
Bu veri tabanı kesinlikle Bitcoin’in temeli olmuştur. İşte bu şekilde de, günümüzde kullanılan blok zinciri kripto para birimleri geliştirilmiştir.
Blok zinciri nasıl çalışmaktadır?
Şimdi sizlere blok blok zinciri için sistemin nasıl çalıştığını anlatacağız. İşte o adımlar…
Blok zincirinin bütün veri alışverişlerinin kaydını tuttuğunu belirtmek isteriz. Bu kayıtlar ise dijital olan para dünyasında defter olarak adlandırılmaktadır. Her veri alışverişinin bir işlem olduğunu da söylemek isteriz. Doğrulanmış olan her işlem ise deftere blok olarak eklenmektedir.
Burada, her bir işlemin doğrulanması için eşler arası dağıtılmış olan bir sistem kullanılmaktadır.
Doğrulanma sağlandıktan sonra ise yeni işlem blok zincirine eklenmektedir.
İlk önce benzersiz bir kimlik elde edebileceğinizi söylemek isteriz. Kişilerin anahtarları, genel ve özel anahtar olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Bu şekilde kişilere, dijital bir imza sağlamaktadır. Var olan genel anahtar, başkalarının da erişebildiği anahtar olarak karşımıza çıkmaktadır. Özel anahtar ise, genel anahtar ile beraber kullanıldığında, kişilerin dijital kimlikleri adına farklı pek çok eylemi dijital bir şekilde imzalama hakkına sahiptir.
Kişilerin cüzdan anahtarlarını, kripto para birimi dünyasında genel anahtarlar temsil etmektedir. Özel anahtarlar ise kripto para birimleri gibi dijital mülklerle yapılan para çekme işlemlerine, transferlerine ve de pek çok işlemin onaylanmasına izin vermektedir. Bu yüzden de kişiler, özel anahtarlarını mutlaka güvende tutmalıdır. Kişilerin özel anahtarlarına erişen biri, genel anahtarla ilişkilendirilmiş olan bir dijital varlığı kolayca ve istediği şekilde kullanabilmektedir. Herhangi bir işlem gerçekleştiğinde ise bu işlem, yetkiyi veren kişiler tarafından imzalanmaktadır. İki kişi arasında para transferi gerçekleştiğinde, yapılan bu işlem kişilerin genel anahtarını içerecektir. Bununla birlikte, göndericinin özel anahtarını kullanarak dijital şekilde imzalanacağını da vurgulamak isteriz. Elde edilen bu işlem ise hem bir zaman damgası hem de benzersiz olan kimlik numarasıyla deftere işlenmektedir.
Defterde yer alan tüm işlemlerin, zaman damgası, dijital imza, genel anahtar ve de benzersiz kimlik gibi verilere sahip olacağını söyleyebiliriz. Blok zincirinde yapılan tüm işlemler birbirine bağlanmaktadır. Kripto para biriminin anonim olması, kişilerin genel anahtarlarının rastgele bir harf ya da sayı dizisi olmasından dolayıdır. Bundan dolayı da kişiler, yapılan işlemlere kendi isimleriyle ya da şahsi kimlikleriyle imza atamamaktadır. Genel anahtar, kişilerin gerçek kimliğini belirtmemektedir.